در شرایط بحرانی و جنگی، حفظ امنیت و پایداری زیرساخت‌های فناوری اطلاعات به‌ویژه Active Directory (AD) اهمیت حیاتی دارد. AD به‌عنوان ستون فقرات احراز هویت و مدیریت دسترسی در سازمان‌ها، هدف اصلی حملات سایبری است. در این مقاله، به بررسی چک‌لیست امنیتی جامع برای Active Directory در مواجهه با تهدیدهای سایبری می‌پردازیم.
Active Directory نقش کلیدی در مدیریت هویت و دسترسی در سازمان‌ها ایفا می‌کند. در شرایط بحرانی، هرگونه اختلال در AD می‌تواند منجر به توقف عملیات، از دست رفتن داده‌ها و نفوذ مهاجمان شود. بنابراین، اتخاذ تدابیر امنیتی مؤثر برای محافظت از AD امری ضروری است.
راهنمای مطالعه
تهدیدهای رایج علیه Active Directory
درک تهدیدهای متداول می‌تواند به شناسایی نقاط ضعف و تقویت امنیت AD کمک کند. برخی از تهدیدهای رایج عبارتند از:
- حملات Pass-the-Hash و Pass-the-Ticket: مهاجمان با استفاده از هش‌های رمز عبور یا بلیت‌های Kerberos، بدون نیاز به دانستن رمز عبور واقعی، به منابع دسترسی پیدا می‌کنند.
- Kerberoasting: در این حمله، مهاجم بلیت‌های سرویس را استخراج و تلاش می‌کند رمز عبور حساب‌های سرویس را با استفاده از ابزارهای کرک رمز عبور به‌دست آورد.
- DCShadow و DCSync: مهاجمان با جعل رفتار کنترل‌کننده دامنه، تغییرات مخربی در AD اعمال می‌کنند یا اطلاعات حساس را استخراج می‌کنند.
- استفاده از ابزارهای شناسایی مانند BloodHound: این ابزارها به مهاجمان کمک می‌کنند مسیرهای حمله و حساب‌های با دسترسی بالا را شناسایی کنند.
چک‌لیست امنیتی Active Directory
برای تقویت امنیت AD، می‌توان از چک‌لیست زیر استفاده کرد:
- مدیریت حساب‌های با دسترسی بالا
- محدود کردن اعضای گروه‌های Domain Admins و Enterprise Admins: تنها افراد ضروری باید در این گروه‌ها باشند.
- استفاده از حساب‌های جداگانه برای وظایف مدیریتی و روزمره: حساب‌های مدیریتی نباید برای فعالیت‌های روزمره استفاده شوند.
- اجرای اصل حداقل دسترسی (Least Privilege): حساب‌ها فقط باید دسترسی‌های مورد نیاز خود را داشته باشند.
- تقویت سیاست‌های رمز عبور
- استفاده از رمزهای عبور قوی و پیچیده: رمزهای عبور باید حداقل 14 کاراکتر و ترکیبی از حروف، اعداد و نمادها باشند.
- استفاده از احراز هویت چندعاملی (MFA): برای حساب‌های با دسترسی بالا، MFA باید اجباری باشد.
- چرخش منظم رمزهای عبور حساب‌های سرویس: رمزهای عبور حساب‌های سرویس باید به‌صورت منظم تغییر کنند.
- ایمن‌سازی کنترل‌کننده‌های دامنه (Domain Controllers)
- محدود کردن دسترسی فیزیکی و شبکه‌ای به DCها: فقط افراد مجاز باید به DCها دسترسی داشته باشند.
- نصب به‌روزرسانی‌های امنیتی به‌صورت منظم: سیستم‌عامل و نرم‌افزارهای DC باید به‌روز باشند.
- استفاده از Group Policy Objects (GPOs) برای اعمال تنظیمات امنیتی: GPOها باید برای اعمال سیاست‌های امنیتی استفاده شوند.
- نظارت و ثبت رویدادها
- فعال‌سازی Audit Policy: رویدادهای مهم مانند ورود و خروج کاربران، تغییرات در گروه‌ها و سیاست‌ها باید ثبت شوند.
- استفاده از SIEM برای تحلیل رویدادها: سیستم‌های مدیریت اطلاعات و رویدادهای امنیتی (SIEM) می‌توانند به شناسایی فعالیت‌های مشکوک کمک کنند.
- بررسی و پاک‌سازی حساب‌های غیرضروری
- شناسایی و حذف حساب‌های غیرفعال یا بلااستفاده: حساب‌هایی که مدت‌ها استفاده نشده‌اند باید بررسی و در صورت لزوم حذف شوند.
- بررسی مجوزهای حساب‌های سرویس: حساب‌های سرویس باید فقط دسترسی‌های مورد نیاز خود را داشته باشند.
- آموزش و آگاهی‌رسانی
- آموزش کارکنان درباره تهدیدهای امنیتی: کارکنان باید با تهدیدهای رایج مانند فیشینگ آشنا باشند.
- ایجاد فرهنگ امنیتی در سازمان: امنیت باید به‌عنوان یک اولویت در سازمان تلقی شود.
اقدامات فوری در شرایط بحران
در شرایط بحرانی، اقدامات زیر باید به‌سرعت انجام شوند:
- قطع دسترسی حساب‌های مشکوک: حساب‌هایی که رفتار غیرعادی دارند باید موقتاً غیرفعال شوند.
- بررسی لاگ‌های امنیتی برای شناسایی نفوذ: لاگ‌ها باید برای شناسایی فعالیت‌های مشکوک بررسی شوند.
- بازنشانی رمزهای عبور حساب‌های با دسترسی بالا: رمزهای عبور حساب‌های مهم باید فوراً تغییر کنند.
- بازیابی از پشتیبان‌های سالم در صورت لزوم: در صورت آسیب جدی، بازیابی از پشتیبان‌های سالم باید انجام شود.
جمع‌بندی
امنیت Active Directory در شرایط بحرانی نیازمند اقدامات پیشگیرانه و واکنش سریع است. با اجرای چک‌لیست امنیتی فوق و آمادگی برای مواجهه با تهدیدهای سایبری، سازمان‌ها می‌توانند از زیرساخت‌های حیاتی خود محافظت کنند.