بر اساس یک باور غلط عمومی، محاسبات ابری تأثیر نامطلوبی بر مراکز داده گذاشته است و آنها را به سیستم‌های ناکارآمد و به دور از اهداف اصلی و اولیه مراکز داده تبدیل میکند. این باور عمومی اشتباه است و محاسبات ابری به دنبال ساختن مراکز دادهای میرود که با آنچه امروز هستند، متفاوت باشند. به طور واضح، محاسبات ابری قصد دارد دو تغییر کلیدی در مراکز داده به وجود بیاورد: دستکاری تراکم و سازگاری.
دستکاری تراکم
محاسبات ابری روی تراکم عواملی مانند نیازمندیهای انرژی و به طور مشخص برق و تولید گرما در هر مترمربع بسیار حساس است.
تقریبا 90 درصد مراکز داده امروزی نمی توانند گرمای زیادی را که دستگاه ها و تجهیزات مربوط به محاسبات ابری تولید می کنند، به بیرون از مرکز داده منتقل کنند؛ چون برای این کار ساخته نشده اند و معماری و طراحی آنها اجازه چنین کاری نمی دهد. این مراکز داده طوری ساخته شدهاند که حجم انبوهی از تجهیزات برقی تولید کننده گرما را در فضای محدود و کوچک فیزیکی قرار دهند تا به قدرت پردازشی بیشتری دست پیدا کنند.
مسلما در این طراحی با تراکم حرارت روبه رو خواهیم شد و راهکاری برای رانش این گرما به بیرون از این محفظهها وجود ندارد؛ بلکه فقط تلاش شده است ظرفیت تحمل گرمای مرکز داده افزایش پیدا کند یا اینکه بخشی از گرما در یک چرخه خنک شده و دوباره وارد سیستم شود. در مراکز داده قدیمیتر، وضع بسیار وخیمتر است؛ چراکه آنها سعی می کنند کابینت ها و رک های حساس به گرمای زیاد را تا جایی که امکان دارد از منطقه اصلی مرکز داده و تولید گرما دور کنند و نوعی جداسازی اتفاق می افتد.
محاسبات ابری با این راهکار مخالف است و نمیخواهد برخی رکها از بقیه جدا شوند، چون در این صورت هزینههای کابل کشی اعم از کابلهای فیبرنوری و اینترکانکشنها افزایش مییابد و بدتر از آن، تأخیر افزایش خواهد یافت.
تأخیر کم، در فناوری های ابری مانند کلاودهای همگرا و بسیار همگرا حیاتی و تعیین کننده است. افزون بر این، جداسازی کابینت ها از یکدیگر راهکارهای خنک سازی را نیز سخت تر و پرهزینه می کند و بر پیچیدگی آنها می افزاید.
در نهایت، شاهد این چالش هستیم که مدیریت مرکز داده به دلیل کابل کشی بیشتر، سیستم‌های خنک سازی بیشتر و پیچیدهتر و افزایش تأخیر در بخشهای مختلف سیستم، بسیار سختتر و عملا ناممکن شده است و خرابیهای ناخواستهای رخ میدهد که تعمیر آنها بسیار زمان بر و پیچیده خواهد بود.
از سوی دیگر، روند نگهداری مرکز داده یا به روزرسانی آن هزینههای زیادی به همراه دارد. برخی مراکز داده مدرن که به عنوان مراکز داده نسل ۳ و ۴ شناخته می شوند، سعی کردند به این مشکل با افزایش ظرفیتهای خنکسازی به ازای هر وات برق در یک مترمربع جواب دهند.
خنک سازی برای محیط های مجازی سازی بسیار لازم است، چون غالبا در این محیط ها به ازای هر رک 15 هزار، 20 هزار و 25 هزار وات برق مصرف می شود.
متأسفانه بسیاری از مراکز داده که به تازگی ساخته شدهاند، فقط میتوانند حرارت بسیار بالایی را تحمل کنند و برای کاهش تراکم مصرف برق و گرما راهکار یا فناوریای به کار نمی گیرند.
مسئله این است وقتی مرکز داده ای برای تحمل حرارتهای بالا میسازید، در آینده به سختی میتوانید آن را بازسازی کنید و مجبور خواهید شد دوباره مرکز داده بسازید.
بنابراین، در آینده وقتی می خواهید فناوری های نوین محاسبات ابری را استفاده کنید یا ظرفیت های محاسباتی و مجازی سازی مرکز داده تان را افزایش دهید، با مشکلات اساسی رو به رو می شوید. محاسبات ابری به دنبال تغییر این رویه طراحی و معماری مراکز داده برای آینده است و در نظر دارد از تراکم زیاد گرما و برق در محیط های کوچک جلوگیری کند.
*منبع: مجله شبکه