Disaster Recovery Plan در شرایط جنگی

چک‌لیست اجرایی برای Disaster Recovery Plan در شرایط جنگی و بی‌ثباتی

در شرایط بحرانی و جنگی، سازمان‌ها با تهدیدات متعددی از جمله حملات سایبری، قطعی‌های گسترده، اختلال در زیرساخت‌های ارتباطی و بی‌ثباتی اقتصادی مواجه هستند. در چنین شرایطی، داشتن یک برنامه بازیابی از فاجعه (Disaster Recovery Plan یا DRP) جامع و اجرایی برای حفظ پایداری عملیات فناوری اطلاعات و تداوم خدمات حیاتی سازمان ضروری است.

راهنمای مطالعه

چک‌لیست اجرایی برای برنامه بازیابی از فاجعه (DRP)

در ادامه، یک چک‌لیست جامع برای طراحی و پیاده‌سازی DRP در شرایط بحرانی ارائه می‌شود. این چک‌لیست بر اساس منابع معتبر بین‌المللی تهیه شده و به نیازهای خاص سازمان‌ها در شرایط جنگی و بی‌ثباتی پاسخ می‌دهد.

  1. تعیین اهداف بازیابی (RTO و RPO)

  • RTO (Recovery Time Objective): حداکثر زمان قابل‌قبول برای بازیابی یک سرویس پس از وقوع فاجعه.
  • RPO (Recovery Point Objective): حداکثر میزان داده‌ای که می‌توان در صورت وقوع فاجعه از دست داد.

تعیین دقیق این اهداف به اولویت‌بندی منابع و برنامه‌ریزی مؤثر برای بازیابی کمک می‌کند.

  1. شناسایی و اولویت‌بندی دارایی‌های حیاتی

  • تهیه فهرستی از سیستم‌ها، برنامه‌ها، پایگاه‌های داده و زیرساخت‌های حیاتی سازمان.
  • اولویت‌بندی این دارایی‌ها بر اساس اهمیت آن‌ها برای عملیات سازمان.

این مرحله به تخصیص منابع و زمان‌بندی مناسب برای بازیابی کمک می‌کند.

  1. ارزیابی ریسک و تحلیل تأثیر کسب‌وکار (BIA)

  • شناسایی تهدیدات محتمل مانند حملات سایبری، بلایای طبیعی، قطعی برق و اختلالات شبکه.
  • تحلیل تأثیر هر تهدید بر عملیات سازمان و تعیین اولویت‌های بازیابی.

این تحلیل به درک بهتر از آسیب‌پذیری‌های سازمان و برنامه‌ریزی مؤثر برای مقابله با آن‌ها کمک می‌کند.

  1. توسعه استراتژی‌های بازیابی

  • تعیین روش‌های بازیابی برای هر دارایی حیاتی، مانند استفاده از پشتیبان‌گیری‌های آفلاین، سرورهای جایگزین یا خدمات ابری.
  • ایجاد رویه‌های مشخص برای بازیابی سیستم‌ها و داده‌ها در صورت وقوع فاجعه.

این استراتژی‌ها باید متناسب با اهداف RTO و RPO تعیین‌شده باشند. 

  1. طراحی و پیاده‌سازی زیرساخت پشتیبان‌گیری

  • استفاده از روش‌های پشتیبان‌گیری متنوع مانند پشتیبان‌گیری کامل، افزایشی و تفاضلی.
  • ذخیره‌سازی پشتیبان‌ها در مکان‌های امن و جدا از زیرساخت اصلی.
  • تست منظم پشتیبان‌ها برای اطمینان از قابلیت بازیابی آن‌ها.

پشتیبان‌گیری مؤثر نقش کلیدی در بازیابی سریع و مؤثر از فاجعه دارد.

  1. تعیین تیم بازیابی از فاجعه و نقش‌ها

  • تشکیل تیمی متشکل از افراد کلیدی سازمان برای مدیریت فرآیند بازیابی.
  • تعیین نقش‌ها و مسئولیت‌های هر عضو تیم در فرآیند بازیابی.
  • اطمینان از آموزش و آمادگی تیم برای پاسخ‌گویی به فاجعه.

وجود تیمی آماده و هماهنگ برای اجرای DRP ضروری است. 

  1. توسعه برنامه ارتباطات اضطراری

  • تعیین روش‌های ارتباطی جایگزین در صورت اختلال در زیرساخت‌های ارتباطی اصلی.
  • تهیه فهرست تماس‌های اضطراری برای کارکنان، مشتریان و ذینفعان.
  • ایجاد رویه‌های اطلاع‌رسانی در زمان وقوع فاجعه.

برقراری ارتباط مؤثر در زمان فاجعه برای هماهنگی و اطلاع‌رسانی حیاتی است.

  1. تست و به‌روزرسانی منظم DRP

  • اجرای تست‌های دوره‌ای برای ارزیابی اثربخشی DRP.
  • شناسایی نقاط ضعف و به‌روزرسانی برنامه بر اساس نتایج تست‌ها.
  • آموزش مجدد تیم بازیابی بر اساس تغییرات اعمال‌شده.

تست و به‌روزرسانی منظم DRP برای حفظ آمادگی سازمان ضروری است.

  1. مستندسازی و نگهداری DRP

  • تهیه مستندات کامل از DRP شامل رویه‌ها، نقش‌ها، تماس‌ها و منابع موردنیاز.
  • ذخیره‌سازی مستندات در مکان‌های امن و قابل‌دسترسی برای تیم بازیابی.
  • اطمینان از به‌روزرسانی مستندات با تغییرات جدید در زیرساخت یا فرآیندها.

مستندسازی دقیق DRP به اجرای مؤثر آن در زمان فاجعه کمک می‌کند.

جمع‌بندی

در شرایط بحرانی و جنگی، داشتن یک برنامه بازیابی از فاجعه جامع و اجرایی برای حفظ پایداری عملیات فناوری اطلاعات و تداوم خدمات حیاتی سازمان ضروری است. چک‌لیست ارائه‌شده می‌تواند به‌عنوان راهنمایی برای طراحی و پیاده‌سازی DRP مؤثر در سازمان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

با اجرای این چک‌لیست، سازمان‌ها می‌توانند آمادگی خود را برای مواجهه با فاجعه‌ها افزایش داده و از تأثیرات منفی آن‌ها بر عملیات و خدمات خود بکاهند.

امتیاز دهید
پیمایش به بالا