در شبکه‌های موقتی (Field Networks) مانند شبکه‌های امدادی، نظامی، صنعتی یا رویدادهای موقت، مدیریت امن پورت‌های باز و پروتکل‌های غیرضروری از اهمیت بالایی برخوردار است. این شبکه‌ها به دلیل ماهیت موقتی و اغلب بدون نظارت دائمی، در معرض تهدیدات متعددی قرار دارند. در ادامه، چک‌لیستی جامع برای امن‌سازی این شبکه‌ها ارائه می‌شود.
اهداف اصلی
- کاهش سطح حمله: با محدود کردن پورت‌ها و پروتکل‌های غیرضروری.
- افزایش پایداری شبکه: با جلوگیری از تداخلات ناخواسته.
- تسهیل در نظارت و مدیریت: با ساده‌سازی ساختار شبکه.
راهنمای مطالعه
چک‌لیست امن‌سازی پورت‌ها و پروتکل‌ها
- شناسایی و مستندسازی پورت‌ها و پروتکل‌های مورد استفاده
- استفاده از ابزارهایی مانند Nmap برای اسکن شبکه و شناسایی پورت‌های باز.
- مستندسازی پورت‌ها و پروتکل‌های ضروری برای عملکرد شبکه.
- بستن پورت‌ها و غیرفعال‌سازی پروتکل‌های غیرضروری
- بستن پورت‌هایی که برای عملکرد شبکه ضروری نیستند.
- غیرفعال‌سازی پروتکل‌هایی مانند Telnet، FTP و SNMP در صورت عدم نیاز.
- استفاده از فایروال و لیست‌های کنترل دسترسی (ACL)
- پیکربندی فایروال برای محدود کردن ترافیک به پورت‌ها و پروتکل‌های ضروری.
- استفاده از ACL برای کنترل دسترسی به منابع شبکه.
- پیاده‌سازی شبکه‌های مجازی (VLAN) و میکروسگمنتیشن
- تقسیم‌بندی شبکه به بخش‌های کوچکتر برای محدود کردن انتشار تهدیدات.
- استفاده از VLAN برای جداسازی ترافیک بر اساس نوع یا سطح دسترسی.
- نظارت و مانیتورینگ مداوم
- استفاده از سیستم‌های مانیتورینگ برای شناسایی فعالیت‌های مشکوک.
- بررسی منظم لاگ‌ها و گزارش‌های امنیتی.
- آموزش و آگاهی‌بخشی به کاربران
- آموزش کاربران در مورد اهمیت امنیت شبکه و نحوه استفاده صحیح از منابع.
- ایجاد سیاست‌های امنیتی واضح و قابل فهم.
نکات پایانی
- به‌روزرسانی منظم: اطمینان حاصل کنید که تمامی تجهیزات و نرم‌افزارها به‌روز هستند.
- بررسی دوره‌ای: چک‌لیست امنیتی را به‌صورت دوره‌ای مرور و به‌روزرسانی کنید.
- مستندسازی تغییرات: هرگونه تغییر در پیکربندی شبکه را مستندسازی کنید.
با پیاده‌سازی این چک‌لیست، می‌توانید امنیت شبکه‌های موقتی خود را به‌طور قابل توجهی افزایش دهید و از تهدیدات احتمالی جلوگیری کنید.