در آخرین بخش از مقاله “آیا ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار برای زیرساخت شما مناسب هستند؟”، راجع به ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار (SDS) و اینکه این ساختار ذخیره سازی برای کدام گروه از دیتاسنترها میتواند مثمر ثمر واقع شود به بحث و گفتگو پرداختیم. حال زمان آن است که ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار را با سیستم های ذخیره ساز سنتی مقایسه کرده تا ببینیم آیا ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار، بازار سیستمهای ذخیره سازی سنتی را در دست خواهند گرفت؟
اکثر سیستمهای ذخیره سازی که توسط تولیدکنندگان مهم و مطرح روانه بازار میشوند، در واقع از نرم افزارهای ذخیره سازی تشکیل شده اند که بر روی سرورهایی مختص این فرآیند (با فضای خالی مناسب جهت جای دادن تعداد زیادی هارد دیسک و یا فلش درایوهای SSD) در حال اجرا میباشند. این محصولات در پایه و اساس کاملاً مشابه با ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار بوده و حتی تولیدکنندگان سیستمهای ذخیره سازی به راحتی میتوانند نرم افزارهای ذخیره سازی خود را به صورت مجازی ارائه داده و در گروه فروشندگان ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار قرار گیرند.
سیستمهای ذخیره سازی در بعضی جهات نیز با ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار تفاوتهایی دارند. در وهله اول اینکه، چون تولیدکنندگان سیستمهای ذخیره سازی، سخت افزار را به صورت یکپارچه و متناسب با نرم افزار انتخاب میکنند بنابراین میتوانند سرویسهای جدیدتر و خلاقانه تری را ارائه دهند. به همین دلیل تولیدکنندگان سیستمهای ذخیره سازی را میتوان راهبر و هدایتگر سرویسهای پایهای و بنیادی در زمینه ذخیره سازها معرفی نمود و همین امر برای آنها یک مزیت و برتری در توسعه و گسترش نسلهای بعدی سرویسهای ذخیره سازی محسوب خواهد شد.
تفاوت کلیدی بین ذخیره ساز مبتنی بر نرم افزار (SDS) و سیستمهای ذخیره سازی، در پروسه ساخت و شکل کاربری آنها میباشد. همانطور که در بخش پیشین نیز گفته شد، ذخیره ساز مبتنی بر نرم افزار ماهیتی تحت عنوان “kit” دارد که کارشناسان IT باید ایجاد طرحی یکپارچه بین نرم افزار ذخیره ساز و سخت افزار فیزیکی آن را همیشه مدنظر قرار دهند. در سیستم ذخیره ساز این یکپارچگی و ایجاد هماهنگی بین سخت افزار و نرم افزار در پروسه زمانی قبل از خرید انجام شده است و دیگر لازم نیست کارشناسان IT به این موضوع فکر کنند. به هر حال هنگامی که ذخیره ساز مبتنی بر نرم افزار، ماهیت “Kit” خود را یک نشان افتخار و برگ برنده قلمداد میکند؛ سیستمهای ذخیره ساز نیز ماهیت یکپارچه خود را یک امتیاز مهم دانسته و آن را مایه افتخار و مباهات خویش میدانند.
با خرید یک سیستم ذخیره ساز یکپارچه، شما مطمئن خواهید بود که سخت افزار و نرم افزار برای آن منظور طراحی شده است و در نتیجه کانفیگ طراحی شده؛ تست شده است و سخت افزار و نرم افزار میتوانند در کنار هم به بهترین حالت ممکنه کار کنند. همچنین، پشتیبانی سیستمهای ذخیره ساز یکپارچه یک امتیاز مثبت برای خریداران به حساب میآید، زیرا هنگامی که یک کمپانی تمام زیرساخت یک ذخیره ساز را تولید و عرضه میکند، خودش نیز مسئول کارکرد تمام آن مجموعه ذخیرهساز میباشد. بنابراین با توجه به این نکات و مزایا برای کارمندان دپارتمان IT ، میتوان دریافت که چرا ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار سبب کنار رفتن سیستمهای ذخیره سازی سنتی نمیشوند و همچنان آن سیستمهای ذخیره سازی در مراکز داده استفاده میشوند.
به خاطر چنین دلایلی، من فکر میکنم خیلی از مراکز داده، استفاده از سیستمهای ذخیره ساز یکپارچه را به ذخیرهسازهای مبتنی بر نرم افزار ترجیح داده، و در نتیجه انتخاب و پیکربندی سیستمهای ذخیره سازیشان بر اساس “نیازهای خودشان” نمیباشد. اما، همانطور که در ویدئو کنفرانس “طراحی مقرون به صرفه دیتاسنترهای بزرگ Solid State” صحبت خواهیم کرد، تعداد قابل ملاحظهای از دیتاسنترها نیز وجود دارند که ذخیره سازهایشان را براساس “نیازهای خود” و اهدافشان طراحی میکنند. در نظر گرفتن مواردی همچون کاهش هزینهها و استفاده از ذخیرهسازها در مقیاسهای بزرگتر میتواند در تصمیم گیری کارشناسان IT و جهت گیری آنها در استفاده از تکنولوژی ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار مثمر ثمر واقع شود.
اگر تغییر جهت از سمت سیستمهای ذخیره سازی به سمت ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار در مقیاس بزرگتری از آنچه من پیشبینی میکنم، رخ دهد، باز هم جای هیچ نگرانی برای فروشندگان سیستمهای ذخیره سازی وجود ندارد، زیرا آنها میتوانند به راحتی نرم افزار محصول خود را مجازی نموده و با این ادعا که یک ذخیره ساز مبتنی بر نرم افزار تولید نمودهاند، آن را وارد بازار رقابتی نمایند.
در مقاله بعدی، راجع به چگونگی تحقق این امر (تولید ذخیره ساز مبتنی بر نرم افزار) برای کمپانیهای سیستمهای ذخیره سازی که تولیدکنندگان سرورهای مطرح نیز هستند صحبت خواهیم کرد و نشان خواهیم داد که چقدر رسیدن به آن فوقالعاده آسان می@باشد. البته فکر میکنم نکته ای که اخیراً ذهن این کمپانیها را مشوش نموده است، مربوط به ساخت سرورهای سیستمهای ذخیره سازی آنها میباشد که جزء بزرگترین دارائیها و سرمایههای آنها محسوب میشده ولی با روی کار آمدن ذخیره سازهای مبتنی بر نرم افزار، دیگر آن کاربرد قدیم را به عنوان اهرم قدرت و نفوذ نخواهند داشت.