به RAID 0 معمولاً “Stripe Set” و یا “Stripped Volume” نیز گفته می‌شود، زیرا داده‌ها بین دیسک‌ها و بدون وجود parity نوشته می‌شوند. به عبارت دیگر،RAID 0 ویژگی افزونگی داده (Data Redundancy) را پشتیبانی نمی‌کند. قرار دادن داده‌ها بین دیسک‌ها در یک سطح (با توجه به بهره گیری از پردازش موازی در یک Array از دیسک ها) سبب ایجاد شتاب قابل توجهی از عملیات خواندن و نوشتن می‌گردد.
مزایا و معایب RAID 0
با استفاده از RAID 0 می‌توان سرعت خواندن و نوشتن Array را در مقایسه با یک دیسک تکی افزایش داد. هنگامی که در مورد RAID 0 صحبت می‌شود لازم است که به اشکالاتی که به آن نیز وارد هست، اشاره کنیم:
اولین مسئله، راجع به ایمنی داده‌ها (Data Safety) می‌باشد: این Raid هیچگاه به عنوان روشی برای پیشگیری از تلفات داده طراحی نشده است و بدان معناست که از دست دادن یک دیسک برابر با از دست دادن تمام اطلاعات موجود در Array می‌باشد. علاوه بر این، بازیابی اطلاعات در این Raid به دلیل توزیع داده‌ها میان تمام دیسک‌ها بسیار مشکل می‌باشد. همچنین بازیابی داده‌های “Striped” در این Raid غیر ممکن می‌باشد. حتی در مواردی که برای بازیابی داده‌ها از ابزار مخصوص (و پر هزینه) نیز بهره می‌بریم، ولی داده بازیابی شده ممکن است ناقص و یا خراب باشد.
دومین مسئله راجع به ظرفیت می‌باشد: اگر در این Raid از دو دیسک با ظرفیتهای 100GB و 1TB استفاده کنیم، آنگاه ظرفیت کل Array برابر با 200 GB خواهد شد. بنابراین استفاده از دیسک‌هایی با ظرفیتهای مختلف در این Raid غیر اقتصادی می‌باشد زیرا امکان بهره گیری از کل پتانسیل ذخیره سازی تمامی دیسک‌ها وجود ندارد.
موارد کاربرد RAID 0
با توجه به اینکه تنها فایده RAID 0 در بالا بردن سرعت خواندن و نوشتن می‌باشد، لذا تنها مورد استفاده آن در ساخت Arrayهای ارزان و کارآمد می‌باشد. البته از این Raid در موارد ترکیبی همچون RAID 1+0 و RAID 0+1 نیز استفاده می‌شود.
