همه ما در مورد پتانسیل استفاده از “کلان داده ها” در پیش بینی پیامد رفتار مردم و در نتیجه بهبود سلامت آنها شنیدهایم. اما ما چقدر به این واقعیت نزدیک میشویم و چگونه میتوانیم سلامت روانی مردم را بهبود بخشیم؟
اول از همه استفاده از بیوانفورماتیک است. بیوانفورماتیک میتواند به عنوان “علم یکپارچگی، مدیریت، استخراج و تفسیر اطلاعات از دادههای زیستی” تعریف شود.
اگرچه تعداد زیادی از مجموعه دادههای علمی جهت استفاده در دسترس هستند، بیشتر این اطلاعات باید به این دلیل مورد استفاده قرار گیرد که این مجموعه دادهها شامل انواع دادههای پیچیده ی ناسازگار و گسترده هستند.
افراد به طور فزآیندهای از طریق فنآوری از جمله؛ شبکه های اجتماعی، فروم های آنلاین، تکنولوژیهای (گجت) پوشیدنی و دستگاههای همراه، ردپایی دیجیتال از خود بر جای میگذارند. این اطلاعات برای یک پزشک ارزشی بالینی دارند.
چالش: آگاهی از آن و دانستن چگونگی دسترسی و تفسیر آن است.
این رد اطلاعات سلامتی که از طریق تعامل با تکنولوژی بر جای می گذارید به عنوان “Digital Phenotype” (Phenotype دیجیتالی) نام گذاری شدهاست.
یک مجموعه داده در حال رشد که به Phenotype دیجیتال شما کمک میکند؛ شامل داده های Facebook ،Fitbit، توئیت ها و سایر رسانه های اجتماعی مشابه است و حتی اطلاعاتی از داده های تلفن هوشمند و چگونگی استفاده از آنها را دربردارد.